SLOBODA
1. 7. 2024
Pajdala slnkom ľúbeným námestím,
vetrom lapeným chmúrnym rázcestím.
Sladká, ubolená i vratká kráčala,
jesenným lístím i zimnou krajinou bežala.
Nesmelo smelá, zakázaná i chcená,
človečinou žiadaná, panstvom nosená.
Dychtiac po sláve, hlávku skláňala,
dúfajúc v okov sňatie, nikoho nemala.
Bežala zemou kvitnúcou i letom horúcou,
verila v reťazí sťatie mocou mohúcou.
Nedala sa zastrašiť, ani neletela ďaleko,
stála poblíž, verila v spravodlivosť - naoko.
Kdeže je spanilá deva, keď slnko v chmárach zmieta sa, blúdi, metá sa?
Či pani drahá, mocná, privolať nedá sa?
Pobudla by, keby sme jej hlas dali?
Dáme či nedáme, kváriť sa necháme vari?
Vzácnosť krásna, predrahá, neblúď viac,
neohýbaj chrbát zas, praj nám chtiac!
Buď našou modlitbou i melódiou vábnou,
nedaj na seba siahnuť rukou kradmou!
Slobodienka, sloboda, sťa voda živá,
nedaj nám zahynúť, buď k nám milostivá!
Komentáre
Prehľad komentárov
Zatiaľ nebol vložený žiadny komentár.